Aktualności
Spotkanie organizacji UEG w Kolonii
W dniach 31.03-01.04.2022 r. w Kolonii w Niemczech odbyło się spotkanie robocze organizacji UEG (Union der Europäischen Gerüstbaubetriebe), której Polska Izba Gospodarcza Rusztowań jest członkiem. Program spotkania obejmował następujące zagadnienia:
Ostatnia edycja Kodeksu postępowania MOP dotyczącego bezpieczeństwa i zdrowia w branży budowlanej datowana jest na styczeń 1992. Praktyczne zalecenia tego kodeksu postępowania są przeznaczone dla wszystkich, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym, którzy są odpowiedzialni za bezpieczeństwo i zdrowie w
budownictwie. Kodeks nie ma na celu zastąpienia krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych ani przyjętych standardów, lecz stanowi zbiór „dobrych praktyk”. Znajduje się tu m.in. rozdział dotyczący rusztowań i drabin. Postanowiono zaktualizować te wytyczne. Mamy nadzieję, że niebawem ukaże się nowa edycja tego opracowania.
_______________________________________________________
Komitet Techniczny nr 53 Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego składa się z 16 grup roboczych, dedykowanych różnym produktom z zakresu tymczasowego sprzętu roboczego. Bieżące prace skupiają się na następujących tematach:
Trwają nadal prace nad normą dotyczącą niskich rusztowań przejezdnych o wysokości do 2 m – tzw. SMAT’s (small mobile access towers). Początkowo planowano wydać ją jako trzecią część serii EN 1004, jednak wszystko wskazuje na to, że ukaże się ona pod odrębnym numerem…
EN 13374 Tymczasowe systemy zabezpieczeń na krawędzi budynków -- Warunki techniczne wyrobu -- Metody badań
PN-EN 74-1 Złącza, sworznie centrujące i podstawki stosowane w deskowaniach i rusztowaniach -- Część 1: Złącza do rur -- Wymagania i metody badań
EN 74-2 Złącza, sworznie centrujące i podstawki stosowane w deskowaniach i rusztowaniach -- Część 2: Złącza specjalne -- Wymagania i metody badań
UEG pracuje nad powołaniem grupy roboczej mającej na celu porównanie standardów szkoleń z osób nadzorujących użytkowanie rusztowań. Okazuje się, w poszczególnych krajach UE standardy te różnią się od siebie. Większość krajów bazuje na zapisach dyrektywy 2009/104 (Dz.U. L 260 z 3.10.2009, załącznik II pkt. 4.3.6.), określającej tzw. osobę kompetentną, która odbyła odpowiednie i specjalistyczne przeszkolenie w zakresie przewidzianych czynności, uwzględniające szczególne ryzyka w zakresie:
a) rozumienia sposobu montażu, demontażu lub zmiany danego rusztowania;
b) bezpieczeństwa w trakcie montażu, demontażu lub zmiany danego rusztowania;
c) środków zapobiegających ryzyku upadku osób lub elementów;
d) środków bezpieczeństwa na wypadek zmieniających się warunków pogodowych, które mogą niekorzystnie wpłynąć na bezpieczeństwo danego rusztowania;
e) dopuszczalnych obciążeń;
f) każdego innego ryzyka, które może wiązać się z wyżej wymienionymi czynnościami montażu, demontażu lub zmiany.
Polska Izba Gospodarcza Rusztowań zaprezentowała, że taki rodzaj fakultatywnych szkoleń realizowany jest w Polsce na kursie „Specjalista Nadzoru Budowy i Eksploatacji Rusztowań”. Do tej pory takie kompetencje uzyskało w Polsce już ponad 1000 osób.
Na kolejnych spotkaniach UEG, grupa rozpocznie pracę nad projektem ramowego programu takich szkoleń. Ma to na celu ujednolicić standardy istniejące w poszczególnych krajach UE.
Opracował:
dr inż. Piotr Kmiecik
- Status prac nad aktualizacją kodeksu postępowania Międzynarodowej Organizacji Pracy (ILO - International Labour Organization) dotyczącego bezpieczeństwa i zdrowia w branży budowlanej;
- Status zmian w obszarze normalizacji – prace komisji CEN TC 53 „Tymczasowy sprzęt roboczy” (European Comitee for Standardization, Technical Committee 53: Temporary works equipment);
- Utworzenie grupy roboczej Inspection card, mającej na celu opracowanie programu szkolenia inspektorów nadzoru, sprawdzających rusztowania.
Ostatnia edycja Kodeksu postępowania MOP dotyczącego bezpieczeństwa i zdrowia w branży budowlanej datowana jest na styczeń 1992. Praktyczne zalecenia tego kodeksu postępowania są przeznaczone dla wszystkich, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym, którzy są odpowiedzialni za bezpieczeństwo i zdrowie w
budownictwie. Kodeks nie ma na celu zastąpienia krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych ani przyjętych standardów, lecz stanowi zbiór „dobrych praktyk”. Znajduje się tu m.in. rozdział dotyczący rusztowań i drabin. Postanowiono zaktualizować te wytyczne. Mamy nadzieję, że niebawem ukaże się nowa edycja tego opracowania._______________________________________________________
Komitet Techniczny nr 53 Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego składa się z 16 grup roboczych, dedykowanych różnym produktom z zakresu tymczasowego sprzętu roboczego. Bieżące prace skupiają się na następujących tematach:
- Kontynuacja prac nad normami dotyczącymi rusztowań przejezdnych.
Trwają nadal prace nad normą dotyczącą niskich rusztowań przejezdnych o wysokości do 2 m – tzw. SMAT’s (small mobile access towers). Początkowo planowano wydać ją jako trzecią część serii EN 1004, jednak wszystko wskazuje na to, że ukaże się ona pod odrębnym numerem…
- Aktualizacja norm, dotyczących niektórych produktów.
EN 13374 Tymczasowe systemy zabezpieczeń na krawędzi budynków -- Warunki techniczne wyrobu -- Metody badań
PN-EN 74-1 Złącza, sworznie centrujące i podstawki stosowane w deskowaniach i rusztowaniach -- Część 1: Złącza do rur -- Wymagania i metody badań
EN 74-2 Złącza, sworznie centrujące i podstawki stosowane w deskowaniach i rusztowaniach -- Część 2: Złącza specjalne -- Wymagania i metody badań
- Utworzenie grupy roboczej WG16
UEG pracuje nad powołaniem grupy roboczej mającej na celu porównanie standardów szkoleń z osób nadzorujących użytkowanie rusztowań. Okazuje się, w poszczególnych krajach UE standardy te różnią się od siebie. Większość krajów bazuje na zapisach dyrektywy 2009/104 (Dz.U. L 260 z 3.10.2009, załącznik II pkt. 4.3.6.), określającej tzw. osobę kompetentną, która odbyła odpowiednie i specjalistyczne przeszkolenie w zakresie przewidzianych czynności, uwzględniające szczególne ryzyka w zakresie:
a) rozumienia sposobu montażu, demontażu lub zmiany danego rusztowania;
b) bezpieczeństwa w trakcie montażu, demontażu lub zmiany danego rusztowania;
c) środków zapobiegających ryzyku upadku osób lub elementów;
d) środków bezpieczeństwa na wypadek zmieniających się warunków pogodowych, które mogą niekorzystnie wpłynąć na bezpieczeństwo danego rusztowania;
e) dopuszczalnych obciążeń;
f) każdego innego ryzyka, które może wiązać się z wyżej wymienionymi czynnościami montażu, demontażu lub zmiany.
Polska Izba Gospodarcza Rusztowań zaprezentowała, że taki rodzaj fakultatywnych szkoleń realizowany jest w Polsce na kursie „Specjalista Nadzoru Budowy i Eksploatacji Rusztowań”. Do tej pory takie kompetencje uzyskało w Polsce już ponad 1000 osób.
Na kolejnych spotkaniach UEG, grupa rozpocznie pracę nad projektem ramowego programu takich szkoleń. Ma to na celu ujednolicić standardy istniejące w poszczególnych krajach UE.
Opracował:
dr inż. Piotr Kmiecik
« powrót
